ćwiczenia słuchu fonematycznego

Służą kształtowaniu wrażliwości dziecka na dźwięki, ton, tempa mowy.
Słuch fonematyczny to zdolność precyzyjnego słyszenia i różnicowania dźwięków mowy.

Ćwiczenia dla dzieci 3-letnich to głównie porównywanie różnych głosów zwierząt, ludzi, pojazdów.

Wspólna wigilia

Maślane ciasteczka

na jutrzejsze spotkanie wigilijne w przedszkolu.

Misie bardzo pomagały w przygotowaniu ciasteczek, same wykrawały foremkami, układały na blasze, smarowały pędzelkiem, posypywały migdałami, zanosiły do kuchni....

tu tylko kilka zdjęć zrobionych w biegu :)

 

 

 

bal karnawałowy

5.01.2016r. (wtorek) odbędzie się w naszym przedszkolu BAL KARNAWAŁOWY

„W KRAINIE BAJEK”

Przebieramy się za postacie z bajek.

Zabawę poprowadzi wodzirej – koszt 5 zł.

Zabawy logopedyczne

polecam stronę z ćwiczeniami i zabawami dla dzieci

http://blog.mimowa.pl/index.php/wady-wymowy-harmonogram-cwiczen/kappacyzm_gammacyzm/

ćwiczenia rytmizujące

To ćwiczenia bardzo pomocne w doskonaleniu i korekcji mowy.

-maszerowanie dziecka po kole, na sygnał: klaskanie do rytmu, kląskanie językiem, wymawianie sylab pam pam pam lub ram tam tam
-ćwiczenia ortofoniczne, np. naśladowaniu pociągu: fu fu fu, pach pach, czy czy czy
-rytmiczne wymianie tekstu jakiegoś wierszyka
-rytmiczne wypowiadanie imion
-chodzenie na palcach
-bieganie w różnym tempie

ćwiczenia oddechowe

dla dzieci trzyletnich:

-ćwiczenia polegające na wprawianiu w ruch lekkich przedmiotów za pomocą dmuchania (np. piórek, papierków, bibułek)
-puszczanie baniek mydlanych
-dmuchanie na zawieszone na nitce kulki waty
-chłodzenie gorącej zupy
-zdmuchiwanie za pomocą słomki
-dmuchanie na plamy farby
-dmuchanie w gwizdek

Zielono mi

"Zielona trawa, zielony mech, zielona żaba, rech rechu rech..."

Dzisiaj wyglądaliśmy jak małe i duże żabki, które utrwalały nazwę koloru zielonego.

Rozpoznawaliśmy przez dotyk co też znajduje się w magicznym worku...i bardzo kłuje nasze paluszki.

Oglądaliśmy zdjęcia drzew iglastych.

Wsiadaliśmy do pociągu z zielonymi biletami (znaleziona zabawka w kolorze zielonym)

Szukaliśmy zielonego koloru poprzez mieszanie  farb.

Malowaliśmy kawałkiem włóczki.

I ubieraliśmy zielone drzewko, które ozdobione bombkami, aniołkami, łańcuchami stało się choinką. 

gimnastyka buzi i języka

ćwiczenia usprawniające narządy artykulacji dla dzieci 3-letnich -usprawniające mięśnie narządów mowy na samogłoskach, łatwiejszych spółgłoskach (dla dzieci 4-letnich uwzględnia się już trudniejsze spółgłoski występujące w tekstach).

Zanim zaczniemy ćwiczenia na spółgłoskach, należy wyćwiczyć język i wargi. Przydaje się to także dzieciom, u których nie zauważono rażących odchyleń od normy.

przykłady ćwiczeń języka i warg:

wysuwanie języka-język wąski i szeroki, kierowanie języka w kąciki ust szeroko otwarte

unoszenie języka na górna wargę-język wąski i szeroki

unoszenie języka na górne żeby i cofanie go do podniebienia miękkiego

dotykanie językiem zębów trzonowych górnych i dolnych, dotykanie językiem wszystkich zębów po kolei

oblizywanie zębów, warg ruchem okrężnym

mlaskanie czubkiem języka

układanie dolnej wargi na górną i odwrotnie

dmuchanie przez złączone wargi, cmokanie

Dyzio leniuszek

To bohater przedstawienia wystawionego przez aktorów teatru Skrzat.

Dyzio był bardzo mądrym, pracowitym, sumiennym księciem. Ale pewnego dnia pokusy diabła spowodowały nagłą przemianę chłopca w lenia. Dyzio spał do południa, nie chodził do szkoły, nie uczył się, nie sprzątał w swoim pokoju, a nawet się nie mył. W zamian robił wszystkim mieszkańcom zamku głupie dowcipy.

Jego lenistwo okazało się zaraźliwe i w niedługim czasie zapanowała epidemia nicnierobienia.

A co by było, gdyby lenistwo było zaraźliwe nie tylko  w bajce, ale również w rzeczywistym świecie?

Ziarenka do karmnika

Dokarmiamy ptaki ziarenkami pszenicy przyniesionymi przez Kingę.
Wcześniej powiesiliśmy kolbę  dla sikorek i innych ptaków zimujących, przyniesioną przez Antosię.

kappacyzm i gammacyzm

Powyższe terminy oznaczają zamianę w wymowie przez dzieci głosek 

,,k" na ,,t" , gdzie dzieci zamiast kot mówią np: tot,
i ,,g" na ,,d" gdzie dzieci mówią zamiast kogut np: todut.


Taka zamiana głosek najczęściej spowodowana jest niewłaściwą pracą języka.


Spróbujmy powiedzieć: k, g - pracuje tylna część języka, a teraz powiedzmy: t,d - pracuje czubek.

Podczas wymawiania spółgłoski t wargi są lekko uchylone, tak że widoczna jest część przednich siekaczy. Masa języka jest płaska, czubek języka dotyka wewnętrznej powierzchni górnych zębów. Boki języka dotykają dziąseł. Podniebienie miękkie mocno przylega do tylnej ściany jamy gardła. Głoska t wymawiana jest w wyrazach we wszystkich pozycjach.


Sposób pokazu
Na grzbiecie dłoni dziecka umieszczamy kawałek lekkiego papierka, podnosimy dłoń w kierunku naszych ust. Wskazujemy dziecku na czubek naszego języka widoczny między zębami, cofamy język. Wymawiamy sylabę ta lub słowo tata, w taki sposób aby „zdmuchnąć” papierek z powierzchni dłoni. Dziecko czuje na swojej dłoni gwałtowny podmuch powietrza. W dalszym etapie samodzielnie „zdmuchuje” papierek umieszczony na własnej dłoni.
Możliwe jest także wywołanie głoski t poprzez przekształcenie łatwiejszej artykulacyjnie głoski p. Ze sposobu tego należy jednak korzystać jedynie w uzasadnionych psychologicznie wypadkach (kiedy głoska ta występuje w imieniu dziecka, gdy dziecko ma już pięć lat, lub gdy ważne jest ze względów emocjonalnych, by dziecko umiało wypowiedzieć prawidłowo wyraz tata). Sposób ten polega na wymawianiu sylaby pa umieszczając czubek języka między wargami. Wówczas dojdzie do zwarcia górnej wargi z czubkiem języka. Wytworzony dźwięk będzie brzmiał jak głoska t, mimo iż będzie to faktycznie głoska przedniojęzykowo-wargowa. Po uzyskaniu takiej artykulacji stopniowo ćwiczy się umiejętność cofania czubka języka w głąb jamy ustnej.

Cieszyńska J. , http://czasdzieci.pl/eksperci/artykul,2633a89-zamiast_t_mowi.html

my :)

Przyczyny powstawania wad wymowy

Najczęstsze przyczyny powstawania wad wymowy

a) zmiany autonomiczne aparatu artykulacyjnego, np. nieprawidłowa budowa języka, podniebienia, zniekształcenie zgryzu, anomalie zębowe, przerost trzeciego migdałka, skrzywienie przegrody nosowej)

b) nieprawidłowe funkcjonowanie narządów mowy-to  niska sprawność języka, warg, zakłócona praca mięśni napinających wiązadła głosowe, brak pionizacji języka

c) nieprawidłowa budowa i funkcjonowanie narządu słuchu-zaburzenia analizy i syntezy słuchowej, obniżona słyszalność, zaburzenia słuchu fonematycznego

d) niesprzyjające warunki do uczenia się mowy związane z czynnikiem społecznym (m.in. nieprawidłowe wzorce)

Jak wspierać prawidłowy rozwój mowy ?

-w okresie niemowlęcym karmić piersią, aby w naturalny sposób usprawniać mięśnie warg, policzków i języka

-jak najwcześniej odzwyczaić dziecko od picia z butelki 

-podawać owoce ze skórką, surową marchewkę, skórkę chleba- sprzyja to prawidłowej budowie zgryzu i ćwiczeniu mięśni artykulacyjnych

-rozmawiać z dzieckiem, zadawać i odpowiadać na  pytania

-bawić się z dzieckiem w naśladowanie dźwięków, odgłosów, min

   

           

Wady wymowy

 Podział najczęściej spotykanej nieprawidłowej artykulacji głoski lub kilku głosek:

• sygmatyzm (in. seplenienie) - nieprawidłowa realizacja głosek: ś, ź, ć, dź; s, z, c, dz; sz, ż, cz, dż. Cechą wspólną jest tutaj nieprawidłowe ułożenie szczęk, języka w stosunku do zębów, przez co wychodzące powietrze trze o zęby i wytworzony szmer ulega wzmocnieniu.

• rotacyzm (in. reranie)- nieprawidłowa realizacja głoski r, która się nie pojawia lub - częściej - zamiast której pojawia się głoska l lub j.

• kappacyzm - nieprawidłowa realizacja głosek k oraz k’, które albo nie są realizowane albo zastępowane przez t i t’.

• gammacyzm - nieprawidłowa realizacja głosek g oraz g’, które albo nie są realizowane albo zastępowane przez d i d’.

• lambdacyzm - nieprawidłowa realizacja głoski l lub zastępowanie jej przez i niezgłoskotwórcze.

• betacyzm - nieprawidłowa realizacja głosek b oraz b’, najczęściej są zastępowane bezdźwięcznymi p i p’.

• mowa bezdźwięczna - niewymawianie głosek dźwięcznych, zamiast nich realizowane są bezdźwięczne odpowiedniki (k zamiast g, t zamiast d etc.).



Bibliografia: Demel G., Minimum logopedyczne nauczyciela przedszkola, dz.cyt.